طراحی و محاسبات کویل هواساز یکی از اقدامات اولیه در زمینه ساخت هواساز محسوب میگردد که نیازمند طراحی اصولی کویل با رعایت آیتم‌های محاسباتی میباشد.این بخش نیازمند دانش فنی سیالات است و در صورت نداشتن آن میتوانید از نرم افزارهای ساده سازی شده بهره بگیرید.درون دستگاه هواساز از دو نوع کویل استفاده میشود که یکی برای ایجاد اثر سرمایشی و دیگری برای افزایش دمای محیطی کاربرد دارند.البته برخی از طراحان برای جلوگیری از هزینه‌های بیشتری هر دو کویل را در یک مبدل جای میدهند که منجر به کاهش راندمان در هر دو فصل خواهد شد.عموما کویل‌های هواساز با آب کار میکنند ولیکن نوع سومی وجود دارد که به آن اواپراتور میگویند و اغلب در هواسازهای DX قابل نصب هستند. در ادامه کارشناسان تهویه دی ایکس مهر به عنوان سازنده کویل هواساز اطلاعات جامع‌تری در زمینه طراحی و محاسبه این بخش ارائه خواهند داد.
محاسبه و طراحی این بخش میتواند مانع از کاهش راندمان گرمایشی یا سرمایشی هواساز گردد و موجب بهبود عملکرد کلی دستگاه خواهد شد.افت فشار هوا رابطه مستقیمی با ظرفیت کویل دارد اگر درهنگام طراحی از محاسبه این آیتم صرف نظر نمایید قطعا بین 10 الی 50 درصد ظرفیت هواساز را از دست خواهید داد.مقدار حجم هوایی که هر ساعت از روی کویل عبور میکند را باید ماکسیموم توان درنظر گرفت.حال با بررسی این بخش میتوانید طول کانال،تعداد دریچه‌های خروجی،مقدار پرتاب باد،میزان درصد هوای تازه و برگشتی را محاسبه کنید.پارامترهای نام برده هر کدام دارای اهمیت بالایی هستند و در هنگام طراحی افت فشار کویل هواساز تاثیر بسزایی خواهند داشت.
طراحی یک کویل با هدف تولید گرمای مطبوع در فصول سرد مانند زمستان نیازمند بررسی دمای محیطی،مساحت کلی و حجم دبی هوا میباشد.با محاسبات این بخش میتوانیم تعداد ردیف کویل،سایز و نوع لوله،تراکم فین و اندازه ورودی و خروجی مبدل را طراحی نماییم.اما به طور کلی اغلب کویل‌های گرمایشی آبی هواساز از دو الی چهار ردیفه تولید میگردند و درصورت استفاده از بخار داغ میبایست از 2 الی 8 ردیفه طراحی شوند.این افزایش یا کاهش تعداد ردیف با بررسی دمای بخار ورودی به کویل و محاسبه افت فشار امکان پذیر خواهد بود.برخی بر این باورند هر چه تعداد ردیف افزایش یابد میتوانند راندمان گرمایشی بیشتری دریافت کنند که باوری غلط محسوب شده و باید قبل از هر اقدامی محاسبات انجام شود و بعد طراحی کویل هواساز را نهایی کنید.
کویل‌های سرمایشی از دو نوع کلی طراحی شده‌اند که به آن آبی و گازی میگویند.مقدار تبادل حرارت در نوع گازی یا دراصطلاح اواپراتوری از مبدل آبی بیشتر بوده و راندمان خنک کاری قابل قبولی را از خود ارائه میکند. اما این کویل به تنهایی کاربردی ندارد و نیازمند طراحی کندانسور،کمپرسور،رسیور و یا در مجموع یک پکیج یونیت کندانسینگ مجزا هستیم.تراکم فین استاندارد برای کویل سرمایی بین 8 الی 16 فین در اینچ در نظر گرفته میشود.هر چه میزان تراکم بیشتر شود موجب افزایش سطح تبادل حرارتی خواهیم بود، اما می بایست افت فشار هوا محاسبه گردد تا خللی در عملکرد کلی انواع هواساز شکل نگیرد.تعداد ردیف کویل آبی دارای محدودیت بوده و باید بین 4 الی 12 ردیفه طراحی شود.
سوالی که برخی از مشتریان تهویه دی ایکس دارند تعیین تعداد لوله در هر ردیف میباشد.این بخش با توجه به سایز لوله انتخابی مشخص خواهد شد.کویل ها دارای مدار بندی هستند که به وسیله U به مدار بعدی متصل میگردند فاصله بین هر U را گام می نامند که تعیین کننده تعدا لوله در هر ردیف خواهد بود.برای محاسبه ساده میتوانید ارتفاع کویل مورد نیاز خود را تقسیم بر عدد گام لوله نمایید تا تعداد آن مشخص شود.
